کشتی اقیانوسپیما
From Wikipedia, the free encyclopedia
کشتی اقیانوسپیما گونهای کشتی است که برای ترابری مسافران از یک بندر دریاهای آزاد به بندری دیگر در مسافتهای طولانی و بنا بر جدول زمانی تعیینشدهای استفاده میشود. اقیانوسپیماها ممکن است برای مقاصد دیگر همچون جابهجایی نامهها، کالاها و گشتوگذار و تفریح نیز استفاده شوند.
کشتیهای باری که طبق برنامه حرکت میکنند، گاهی لاینر نیز نامیده میشوند. این دسته شامل کشتیهایی که در تجارت در دریای کوتاه مشغول هستند، یا کشتیهای کروز اختصاصی که خود سفر، و نه حملونقل، هدف اصلی سفر است، نمیشود. همچنین شامل بخاریهای ولگرد، حتی آنهایی که برای جابجایی تعداد محدودی از مسافران مجهز هستند، نمیشود. برخی از شرکتهای حمل و نقل خود را به عنوان «خطوط» و کشتیهای کانتینری خود را، که اغلب در مسیرهای تعیین شده بر اساس برنامههای تعیین شده فعالیت میکنند، به عنوان «لاینر» یاد میکنند.
کشتیهای اقیانوس پیما معمولاً به شدت با تخته آزاد بالا ساخته میشوند تا در برابر دریاهای مواج و شرایط نامساعدی که در اقیانوسهای آزاد با آن مواجه میشوند، مقاومت کنند. علاوه بر این، آنها اغلب با پوشش بدنه ضخیمتری نسبت به کشتیهای کروز طراحی میشوند و ظرفیتهای زیادی برای سوخت، غذا و سایر مواد مصرفی در سفرهای طولانی دارند.
اولین کشتیهای اقیانوس پیما در اواسط قرن نوزدهم ساخته شدند. نوآوریهای تکنولوژیکی مانند موتور بخار و بدنه فولادی باعث شد تا کشتیهای بزرگتر و سریعتر ساخته شوند و رقابت بین قدرتهای جهانی آن زمان، بهویژه بین بریتانیا، امپراتوری آلمان و تا حدودی فرانسه به وجود آمد. زمانی که شکل غالب سفر بین قارهها بود، کشتیهای اقیانوس پیما با ظهور هواپیماهای مسافت طولانی پس از جنگ جهانی دوم تا حد زیادی منسوخ شدند. پیشرفت در تکنولوژی خودرو و راهآهن نیز نقش داشت. پس از بازنشستگی ملکه الیزابت ۲ در سال ۲۰۰۸، تنها کشتی که هنوز به عنوان یک کشتی اقیانوس پیما در خدمت است RMS Queen Mary 2 است.