Camiño Francés
Ruta do Camiño de Santiago / From Wikipedia, the free encyclopedia
O Camiño Francés ou Camiño Real é a ruta principal entre as distintas variantes que ofrecen os Camiños de Santiago. Recolle os peregrinos procedentes de Europa e percorre o norte da península desde Roncesvales (Navarra) ou Somport (Huesca) ata Santiago de Compostela. No seu percorrido vai acollendo outras vías que conflúen nesta en diferentes puntos; esta imaxe de diferentes camiños confluíndo nun mesmo destino final quérese ver representada na figura da vieira como símbolo do Camiño.
Camiño de Santiago | |
---|---|
Camiños de Santiago | |
Patrimonio da Humanidade - UNESCO | |
País | España |
Tipo | Cultural |
Criterios | II, IV, VI |
Inscrición | 1993 (17ª sesión) |
Rexión da UNESCO | Europa e América do Norte |
Identificador | 669 |
Pode considerarse como o Camiño de Santiago por antonomasia por ser, con diferenza, a vía máis frecuentada dos diferentes Camiños: en 2016 foi a vía escollida por 176.329 peregrinos rexistrados pola Oficina do Peregrino (un 63,38% do total); en segundo lugar, moi lonxe, estaría o Camiño Portugués, cunhas porcentaxes do 16-18%.[1]. Tamén é a vía mellor sinalizada e a que conta cun maior número de albergues ó longo do seu percorrido.
Como o resto dos Camiños, tivo numerosas ramificacións e rutas alternativas polas que os peregrinos buscaban achegarse ós distintos santuarios que existían ou se foron construíndo ó longo do Camiño ou, simplemente, optar por rutas máis seguras ou máis cómodas.
A Historia Compostelá, escrita pola contorna do bispo Diego Xelmírez a partir do ano 1109 recolle a primeira referencia documentada sobre o número de peregrinos que ían cara a Santiago. Relata o asombro do emir Alí ibn Yúsuf (1083-1143) [2] cando, na súa viaxe a Galicia para falar coa raíña Urraca, observou a marea de peregrinos e preguntou:
"¿Quen é ese para que o visite tan grande multitude de cristiáns? ¿Quen é ese personaxe tan grande e ilustre para que os cristiáns se dirixan a el para facer oración, desde detrás dos Pireneos e desde máis lonxe? É tan grande a multitude dos que van e volven, que cáseque non deixa libre a calzada cara a Occidente".López Pereira, px. 36.
O Camiño de Santiago Francés foi declarado pola UNESCO Patrimonio da Humanidade en 1993,[3] ampliado ás rutas francesas en 1998.[4] Tamén fora declarado o 23 de outubro de 1987 "Primeiro Itinerario Cultural Europeo" polo Consello de Europa[5][6] e está recoñecido como a Rúa Maior de Europa.[7]