Ահմադ իբն Հանբալ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ահմադ իբն Հանբալ ( 780 / 164 հիջրա – 855 / 241 հիջրա) ամբողջական անուն՝ արաբ․՝ أبو عبد الله أحمد بن محمد بن حنبل الشيباني الذهلي, Աբու 'Աբդալլահ Ահմադ իբն Մուհամմադ իբն Հանբալ ալ-Շայբանի ալ-Զահիլի, արաբ մուսուլման իրավագետ և աստվածաբան, սուննի իսլամի չորս իրավագիտական դպրոցներից մեկի՝ հանբալիականության հիմնադիր։
Արագ փաստեր Ահմադ իբն Հանբալ أحمد بن حنبل, Ծնվել է ...
Ահմադ իբն Հանբալ أحمد بن حنبل | |
---|---|
Ծնվել է | նոյեմբերի 23, 780 |
Ծննդավայր | Բաղդադ, Իրաք, Աբասյան խալիֆայություն[1][2] |
Մահացել է | օգոստոսի 2, 855 (74 տարեկան) |
Մահվան վայր | Բաղդադ, Arabian Iraq, Աբասյան խալիֆայություն[1] |
Գերեզման | Ahmad ibn Hanbal Mosque և Al-Rusafa |
Մայրենի լեզու | արաբերեն |
Կրոն | իսլամ |
Երկեր | Մուսնադ Ահմադ իբն Հանբալ, Fada'il Sahaba?, Usul al-Sunna?, al-Radd `ala al-Zanadiqa wa'l-Jahmiyya?, al-Aqida? և Al-Zuhd? |
Մասնագիտություն | մուհադիս, ֆաքիհ, 'ālim, իրավաբան և մտածող |
Ծնողներ | մայր՝ Safiya bint Maymuna? |
Երեխաներ | Աբդուլլահ իբն Ահմադ և Սալիհ իբն Ահմադ իբն Հանբալ |
Ahmad Ibn Hanbal Վիքիպահեստում |
Փակել