Արբանյակային կապ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Արբանյակային կապ, Տիեզերական ռադիոկապի ձևերից մեկը, հիմնված Երկրի արհեստական արբանյակների, որպես կրկնիչներ օգտագործելու վրա։ Այն դիտվում է որպես ռադիոռելեային կապի զարգացում՝ կրկնիչին շատ մեծ բարձրություն հասցնելու միջոցով։ Քանի որ այդ ժամանակ տեսադաշտը դառնում է Երկրագնդի գրեթե կեսը, ապա մեծ քանակի կրկնիչների դերը նվազում է և հիմնականում բավարար է դառնում մեկ կրկնիչի օգտագործումը։