Գևորգ Էմին
հայ արձակագիր, ճարտարագետ, բանաստեղծ From Wikipedia, the free encyclopedia
հայ արձակագիր, ճարտարագետ, բանաստեղծ From Wikipedia, the free encyclopedia
Գևորգ Էմին (Կառլեն Գրիգորի Մուրադյան, սեպտեմբերի 30, 1919[1][2], Աշտարակ, Էջմիածնի գավառ, Հայաստան[1][2] - հունիսի 11, 1998[3][4], Երևան, Հայաստան), հայ գրող, բանաստեղծ, թարգմանիչ, ԽՍՀՄ պետական մրցանակի կրկնակի դափնեկիր (1951, «Նոր ճանապարհ» ժողովածուի համար և 1976, «Դար, հող, սեր» բանաստեղծությունների գրքի համար), Չարենցի անվան մրցանակի դափնեկիր (1979), ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ 1942 թվականից։
Գևորգ Էմին | |
---|---|
Ծննդյան անուն | Կառլեն Մուրադյան |
Ծնվել է | սեպտեմբերի 30, 1919[1][2] |
Ծննդավայր | Աշտարակ, Էջմիածնի գավառ, Հայաստան[1][2] |
Վախճանվել է | հունիսի 11, 1998[3][4] (78 տարեկան) |
Վախճանի վայր | Երևան, Հայաստան |
Գերեզման | Գերեզման Գևորգ Էմինի |
Մասնագիտություն | բանաստեղծ, գրող, արձակագիր և թարգմանիչ |
Լեզու | հայերեն |
Ազգություն | հայ |
Քաղաքացիություն | ԽՍՀՄ և Հայաստան |
Կրթություն | ՀԱՊՀ (1940)[1] և Ա.Մ. Գորկու անվան գրական ինստիտուտի բարձրագույն գրական դասընթացներ (1950)[1] |
Անդամակցություն | ԽՍՀՄ Գրողների միություն |
Կուսակցություն | ԽՄԿԿ[1] |
Աշխատավայր | Մատենադարան, Լիտերատուրնայա գազետա[1], Լիտերատուրնայա Արմենիա[1] և ՀՀ ԳԱԱ արվեստի ինստիտուտ[1] |
Պարգևներ | |
Զավակներ | Արտաշես Էմին |
Գևորգ Էմին Վիքիքաղվածքում | |
Գևորգ Էմին Վիքիդարանում | |
Gevorg Emin Վիքիպահեստում |
Գևորգ Էմինը (Կառլեն Մուրադյան) ծնվել է 1919 թվականի սեպտեմբերի 30-ին Աշտարակ գյուղում, ուսուցչի և այգեպանի ընտանիքում։ Իր «Իմ կյանքը» ինքնակենսագրականում գրել է, որ Աշտարակ քաղաքը համարում է «Հայաստանի սիրտը» և առանձին հպարտությամբ իրեն կոչել է «աշտարակեցի Գևորգ»։
1940 թվականին ավարտել է Երևանի Կառլ Մարքսի անվան պոլիտեխնիկական ինստիտուտի հիդրոտեխնիկական ֆակուլտետը։ Ուսանողական տարիներին բախտ է ունեցել շփվել իր կուռքի՝ Եղիշե Չարենցի հետ և նրանից ստացել է որոշ բանաստեղծական դասեր։ 1940-1942 թթ. աշխատել է Մատենադարանում և Վարդենիսի շրջանում։ 1942-1944 թթ.-ին ծառայել է Կարմիր բանակում՝ մասնակցելով Հայրենական Մեծ պատերազմին, որի ժամանակ վիրավորվել է։ 1949-1950 թվականներին սովորել է Մոսկվայի գրական ինստիտուտին կից հայ գրողների ստուդիայում։ 1951-1954 թվականներին եղել է «Լիտերատուրնայա գազետա» թերթի սեփական թղթակիցը Հայաստանում։ 1954-1956 թվականներին ուսանել է ԽՍՀՄ գրողների միությանն առընթեր գրական բարձրագույն դասընթացներում։ 1968-1972 թվականներին եղել է «Լիտերատուրնայա Արմենիա» ամսագրի խմբագիրը։ 1973 թվականից որպես ավագ գիտաշխատող աշխատել է ՀԽՍՀ Արվեստի ինստիտուտում։
Գրել է «Նախաշավիղ», «Խաղաղության ծխամորճը», «Նորք», «Նոր ճանապարհ», «Որոնումներ», «Երևանի լույսերը», «Մինչև այսօր», «Երկու ճամփա», «Այս տարիքում», «Քսաներորդ դար», «Յոթ երգ Հայաստանի մասին», «Ելք Եգիպտոսից» բանաստեղծությունների, պոեմների և ակնարկների գրքերը։ Նրա ստեղծագործությունները թարգմանվել և առանձին գրքերով լույս են տեսել ռուսերեն, լատիշերեն, լեհերեն, վրացերեն, կորեերեն, ուզբեկերեն, բելառուսերեն, ադրբեջաներեն, անգլերեն, ավարերեն, բուլղարերեն, արաբերեն, չեխերեն, հունգարերեն, լիտվերեն և այլ լեզուներով։ ԽՄԿԿ անդամ 1953 թվականից։
Հայֆիլմ կինոստուդիան նրա սցենարով նկարահանել է «Յոթ երգ Հայաստանի մասին» կինոնկարը, որն արժանացել է անդրկովկասյան և ուկրաինական ֆիլմերի երևանյան փառատոնի գլխավոր՝ «Պրոմեթևս - 69» և Լենինգրադյան համամիութենական փառատոնի երկրորդ մրցանակներին։ Երևանի էքսպերիմենտալ թատրոնը բեմադրել է նրա բանաստեղծությունների մոտիվներով ստեղծված «Անձրևի երաժշտություն» դրաման։
Գ. Էմինը հայերեն է թարգմանել այլազգի հեղինակների, որոնցից լավագույնները ամփոփված են «Գիրք թարգմանությանց» (Երևան, 1984 թ.) գրքում։ Գևորգ Էմինը մահացել է 1998 թ. հուլիսի 11-ին Երևանում։
1940 թվականին տպագրվել է բանստեղծի առաջին գրքույկը՝ «Նախաշավիք» խորագրով։ Բանաստեղծությունների նյութը ուսանողական կյանքի ապրումներն էին՝ հավատարմության խոսքեր սիրած աղջկան, զվարթ կատակներ և սրամիտ պարադոքսներ ուսման վերաբերյալ։ 1942 թվականին տպագրվել է «Խաղաղության ծխամորճը» գիրքը։
Գևորգ Էմինի ստեղծագործական ճանապարհի առաջին նշանակալից դրվագն է «Նորք» ժողովածուն։ Այն ստեղծվել է պոեզիայի համար անբարենպաստ ժամանակներում և ընկել է սուր քննադատությունների զարկի տակ։
Այս հեղինակի կատարած թարգմանությունների ցանկը կարող եք որոնել «Թարգմանչաց արվեստ» շտեմարանի «Թարգմանիչներ» բաժնում |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.