Էպիկտետոս
From Wikipedia, the free encyclopedia
Էպիկտետոս (հուն․՝ Έπίκτητος, մոտ 50[1][2], Հիերապոլիս - 138, Նիկոպոլիս, Պրևեզա, Պրևեզա (նոմոս), Էպիրուս, Հունաստան), հին հույն փիլիսոփա, սկզբում ստրուկ էր, հետո ազատ է արձակվել։ Պատկանել է ստոիկյան դպրոցին։ Ինքը՝ Էպիկտետոսը չի թողել գրավոր ժառանգություն։ Նրա ուսմունքը գրի է առել և հրատարակել է աշակերտներից մեկը՝ Արիանոսը։ «Զրույցներ» (Διατριβαί) և «Ձեռնարկ» (Έγχειρίδιον) երկերը թարգմանվել են լատիներեն՝ լայն տարածում գտնելով և ազդելով հետագա դարերի փիլիսոփայական մտքի վրա։
Արագ փաստեր ԷպիկտետոսΈπίκτητος, Ծնվել է ...
Ծնվել է | մոտ 50[1][2] Հիերապոլիս |
---|---|
Մահացել է | 138 Նիկոպոլիս, Պրևեզա, Պրևեզա (նոմոս), Էպիրուս, Հունաստան |
Քաղաքացիություն | Հին Հռոմ |
Ուղղություն | Ստոիցիզմ |
Մասնագիտություն | փիլիսոփա և գրող |
Գործունեության ոլորտ | փիլիսոփայություն |
Տիրապետում է լեզուներին | հին հունարեն[3][3] |
Ուսուցիչ | Գայոս Մուսոնիոս Ռուֆոս |
Աշակերտներ | Արիանոս և Demonax? |
Epictetus Վիքիպահեստում |
Փակել