Հալկամ Գանձակեցի
From Wikipedia, the free encyclopedia
Հալկամ Գանձակեցի (ծննդյան և մահվան թթ. անհայտ - 11-րդ դար), Գանձակի, այնուհետև Լամբրոնի իշխան, ըստ Կիրիլ Թումանովի Կամսարականների նախարարական տնից, Հեթումյանների իշխանական տնից[2][3],, Հեթում Ա Գանձակեցու որդին։ Հալկամի եղբայրներն էին՝ իշխաններ Օշին Ա Գանձակեցին և Բազունի Գանձակեցին։ Հալկամի եղբայրը՝ Օշին Ա-ն, խույս տալով սելջուկյան թուրքերի հալածանքներից, 1071 թվականին իր ազգատոհմով, իր եղբայր Հալկամի և ուրիշ իշխանների հետ Կիլիկիա է տեղափոխվում Գանձակից։ 1073 թ.-ին Կիլիկիայում իշխող Ապլղարիբ Արծրունին Օշինին ամուսնացնում է իր դստեր հետ և Լամբրոն բերդն ու շրջակա տարածքները պարգևում Օշին իշխանին։
Արագ փաստեր Գանձակի իշխան Լամբրոնի իշխան, 11-րդ դար ...
Հալկամ Գանձակեցի | ||
| ||
---|---|---|
11-րդ դար | ||
Ազգություն | հայ | |
Դավանանք | քրիստոնեություն | |
Դինաստիա | Կամսարական[1], Հեթումյաններ | |
Քաղաքացիություն | Լամբրոն | |
Հայր | Հեթում Ա Գանձակեցի |
Փակել