Հիպնոս
From Wikipedia, the free encyclopedia
Հիպնոս (հուն. հիպնոս բառից, որ նշանակում է քուն), հոգեկանի հատուկ վիճակ, որի մեջ մարդուն կարելի է դնել որոշակի մեթոդների օգնությամբ։ Հիպնոսն առաջ է գալիս ֆիզիկական թույլ և միօրինակ գրգռիչների և խոսքային ներշնչումների ազդեցության տակ։
Հիպնոսի վիճակի խորացման հետ զուգընթաց՝ ուժեղանում է մարդու ներշնչվողությունը, ավելի արդյունավետ է դառնում հիշողությունը, առաջ է գալիս կատալեպսիա, տեղի են ունենում հոգեբնախոսական այլ խորը փոփոխություններ։ Ըստ հիպնոսի մեջ դրվելու մատչելիության, մարդկանց միջև կան անհատական մեծ տարբերություններ։
Հիպնոսի խորը աստիճանում (սոմնաբուլիզմ) ինքնաբերաբար առաջ է գալիս երազատեսություն։