Մաքս Շտիռներ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Մաքս Շտիռներ (գերմ.՝ Max Stirner, իսկական անունը՝ Յոհան Կասպար Շմիդտ (գերմ.՝ Johann Caspar Schmidt, հոկտեմբերի 25, 1806(1806-10-25)[1][2][3][…], Բայրոյթ, Բավարիայի թագավորություն[4] - հունիսի 26, 1856(1856-06-26)[2][5][6] կամ հունիսի 25, 1856(1856-06-25)[7], Բեռլին, Գերմանական միություն[8]), գերմանացի փիլիսոփա։ Հաճախ ներկայացվում է որպես նիհիլիզմի, էկզիստենցիալիզմի, պոստմոդեռնիզմի և անարխիզմի, հատկապես՝ անհատական անարխիզմի նախակարապետը[10][11]։ Շտիրների գլխավոր աշխատությունը՝ «Էգոն և իր սեփականությունը» (գերմ. Der Einzige und sein Eigentum բառացի թարգմանվում է Միակը և իր սեփականությունը) առաջին անգամ հրատարակվել է Լայպցիգում, 1845 թ.։ Հետագայում բազմիցս հրատարակվել և թարգմանվել է։
Արագ փաստեր Մաքս ՇտիռներMax Stirner, Ծնվել է ...
Ծնվել է | հոկտեմբերի 25, 1806(1806-10-25)[1][2][3][…] Բայրոյթ, Բավարիայի թագավորություն[4] |
---|---|
Մահացել է | հունիսի 26, 1856(1856-06-26)[2][5][6] (49 տարեկան) կամ հունիսի 25, 1856(1856-06-25)[7] (49 տարեկան) Բեռլին, Գերմանական միություն[8] |
Գերեզման | Friedhof II der Sophiengemeinde Berlin |
Քաղաքացիություն | Բավարիայի թագավորություն |
Դավանանք | աթեիզմ |
Ուղղություն | Ethical egoism?, egoist anarchism?, Ինդիվիդուալիզմ, Սոլիպսիզմ և Young Hegelians? |
Մասնագիտություն | փիլիսոփա, լրագրող, թարգմանիչ, գրող, դաստիարակ և professor of philosophy |
Գործունեության ոլորտ | փիլիսոփայություն |
Ալմա մատեր | HU Berlin (1828), Էրլանգեն-Նյուրնբերգի համալսարան (1829), Քյոնիգսբերգի համալսարան (1833) և HU Berlin (1834) |
Գիտական աստիճան | professor of philosophy? |
Տիրապետում է լեզուներին | գերմաներեն[1][9] |
Ազդվել է | Հեգել |
Ազդել է | Բրունո Բաուեր, Լյուդվիգ Բուլ, Ջոն Հենրի Մակայ |
Ամուսին(ներ) | Marie Dähnhardt? |
Ուսուցիչ | Գեորգ Վիլհելմ Ֆրիդրիխ Հեգել, Heinrich Ritter?, Կարլ Ռիտտեր, Christian Kopp? և Georg Benedikt Winer? |
Ներշնչվել է
| |
Ստորագրություն | |
Max Stirner Վիքիպահեստում |
Փակել