Չվերականգնվող ռեսուրս
From Wikipedia, the free encyclopedia
Չվերականգնվող ռեսուրս (նաև կոչվում է վերջավոր ռեսուրս), բնական ռեսուրս, որը չի կարող հեշտությամբ փոխարինվել բնական միջոցներով բավական արագ տեմպերով, որպեսզի պահպանի սպառումը[1]։ Օրինակ է ածխածնի վրա հիմնված հանածո վառելիքը։ Բնօրինակ օրգանական նյութը ջերմության և ճնշման օգնությամբ վերածվում է վառելիքի, ինչպիսին է նավթը կամ գազը։ Երկրի օգտակար հանածոները և մետաղական հանքաքարերը, հանածո վառելիքը (ածուխ, նավթ, բնական գազ) և ստորերկրյա ջրերը որոշակի ջրատար հորիզոններում համարվում են չվերականգնվող ռեսուրսներ, թեև առանձին տարրերը միշտ պահպանվում են (բացառությամբ միջուկային ռեակցիաների, միջուկային քայքայման կամ մթնոլորտային արտահոսքի)։
Ընդհակառակը, այնպիսի ռեսուրսներ, ինչպիսիք են փայտանյութը (երբ կայուն կերպով հավաքվում է) և քամին (օգտագործվում է էներգիայի փոխակերպման համակարգերի սնուցման համար) համարվում են վերականգնվող ռեսուրսներ, հիմնականում այն պատճառով, որ դրանց տեղայնացված համալրումը կարող է տեղի ունենալ նաև մարդկանց համար նշանակալից ժամանակաշրջաններում։