Ռիֆտ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ռիֆտ (անգլ.՝ rift - կիրճ, ճեղք), երկրակեղևի մի քանի հարյուրից մինչև մի քանի հազար կմ գծային բացվածքային ստրուկտուրաներ[1][2] ։ Սովորաբար կապվում են երկրակեղևի ձգման պրոցեսների ժամանակ առաջացած խզումնային խախտումների համակարգերի հետ։ Տեկտոնական պրոցեսների հետևանքով նշված խախտումների գոտիներով կատարվող շարժումներն առաջացնում են Ռիֆտային համակարգեր, որոնց մեջ մտնում են տարբեր կարգի համարյա զուգահեռ ձգվող աստիճանաձև վարնետվածքներ։ Վերջիններս պայմանավորում են գրաբենային հովիտների առաջացումն ու զարգացումը։ Ռիֆտի համար բնորոշ են ուժեղ ձգվածությունը (մինչև մի քանի հազար կմ), նեղությունը (30-70 կմ), խորությունը (5-7 կմ) և լանջերի թեքությունը (20-30°-ից մինչև 90°)։ Ռիֆտային ստրուկտուրաները սեյսմաակտիվ գոտիներ են և բնութագրվում են ալկալային և հազվադեպ թթու կազմի հրաբխականությամբ։ Հայտնի են և՛ մայրցամաքներում, և՛ օվկիանոսներում։