Ռուբեն Աբրահամյան
հայ լեզվաբան / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ռուբեն Թադեոսի Աբրահամյան (փետրվարի 3, 1881(1881-02-03)[1][2], Գնիշիկ, Հայաստան[1][2] - հոկտեմբերի 26, 1951(1951-10-26)[1][2], Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1][2]), հայ իրանագետ-լեզվաբան, բանասիրական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր (1935)։
- Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Աբրահամյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Արագ փաստեր Ռուբեն Աբրահամյան, Ծնվել է ...
Ռուբեն Աբրահամյան | |
---|---|
Ծնվել է | փետրվարի 3, 1881(1881-02-03)[1][2] Գնիշիկ, Հայաստան[1][2] |
Մահացել է | հոկտեմբերի 26, 1951(1951-10-26)[1][2] (70 տարեկան) Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1][2] |
Բնակության վայր(եր) | Թբիլիսի, Իրան և Հայկական ԽՍՀ |
Քաղաքացիություն | Ռուսական կայսրություն և ԽՍՀՄ |
Ազգություն | հայ |
Մասնագիտություն | լեզվաբան, իրանագետ, դասախոս և թարգմանիչ |
Հաստատություն(ներ) | Թեհրանի համալսարան[1] |
Գործունեության ոլորտ | Իրանագիտություն |
Ալմա մատեր | Գևորգյան Հոգևոր Ճեմարան (1899)[1], Փարիզի համալսարան, Լայպցիգի համալսարան[1], Սանկտ Պետերբուրգի կայսերական համալսարան[1] և Շևչենկոյի անվան համալսարան[1] |
Կոչում | պրոֆեսոր[1][2] |
Գիտական աստիճան | բանասիրական գիտությունների դոկտոր[1] (1935) |
Տիրապետում է լեզուներին | հայերեն |
Փակել