Իրավական օրինականություն
From Wikipedia, the free encyclopedia
Իրավական օրինականություն, գործնականում հայտնի է նաև որպես իրավաօրինականություն կամ պարզապես օրինականություն (լատին․՝ legalitas)՝ պետական ապարատի կազմակերպման և գործունեության սկզբունք, որը ենթադրում է, որ պետական մարմինների, պաշտոնատար անձանց, քաղաքացիների և վերջիններիս կողմից ձևավորված հասարակական կազմակերպությունների կողմից օրենքների և դրանց համապատասխանությամբ այլ իրավական ակտերի անշեղեղ կատարում[1]։ Իրավական օրինականության պետական իշխանությունից պահանջում է իրավունքի արտացոլումն օրենքներում, որի առկայության պայմաններում միայն հնարավոր կարող է լինել սահմանել օրենքի գերակայություն և համապարտադիրություն։
«Օրինականություն» եզրույթն իր տարաբնույթ նշանակությունն ունի նաև քաղաքագիտության մեջ։ Քաղաքագիտական տեսանկյունից օրինականությունը կարող է արձանագրել իշխանության լեգալության և լեգիտիմության փաստական մակարդակը։