Խճուղի
From Wikipedia, the free encyclopedia
Խճուղի (ֆր.՝ chaussée), ամուր ծածկ (խճաքարե, երկաթբետոնե, ասֆալտե, ասֆալտբետոնե և այլն) ունեցող ճանապարհ՝ անռելս տրանսպորտի շարժման համար, բնահողային հիմքով, ջրի անցկացման համար հարմարանքով։ Հեծանվային ճանապարհների բացակայության դեպքում խճուղիով կարող են անցնել նաև հեծանիվներն ու մոտոցիկլետները։ Խճուղուն զուգահեռ կարող է լինի ռելսային (երկաթուղային) ճանապարհ։ Հատկապես Ռուսաստանում և աշխարհի մի շարք այլ պետություններում այդպես է կոչվում քաղաքի ծայրամասում գտնվող ճանապարհը, որը տանում է դեպի քաղաք։ Շատ հաճախ «խճուղի» անվանումը պատմական նշանակություն ունի և միացվում է որևէ փողոցի անվան հետ, օրինակ՝ Թբիլիսյան խճուղին քաղաք Երևանում։