Մեծ սֆինքս
From Wikipedia, the free encyclopedia
Մեծ սֆինքս կամ Գիզայի մեծ սֆինքս (արաբ.՝ أبو الهول, բառացի՝ «սարսափի հայր», հուն.՝ Σφίγξ (Սփինքս, Սփիգս), բառացի՝ «խեղդող»), Երկրի վրա պահպանված թերևս ամենահին ժայռաքանդակը, որը գտնվում է Գիզայում, Նեղոս գետի արևմտյան ափին։ Այն քանդակված է միակտոր կրաքարե ժայռից՝ կոթողային սֆինքսի ձևով և իրենից ներկայացնում է ավազների վրա պառկած առյուծ՝ մարդու գլխով։ Ընդունված է համարել, որ նրա դեմքը նմանեցված է Քեֆրեն փարավոնի (մոտ՝ մ.թ.ա. 2575-2465 թթ.) դեմքին և գտնվում է վերջինիս բուրգից ոչ հեռու։ Արձանի երկարությունը 72 մ է, բարձրությունը՝ 20 մ, կզակից մինչև գլխի գագաթը՝ 9 մ։ Առջևի թաթերի միջև ժամանակին եղել է ոչ մեծ սրբատեղի։