რაბინდრანათ თაგორი (ბენგ. রবীন্দ্রনাথ ঠাকুর; დ. 7 მაისი 1861 — გ. 7 აგვისტო 1941) — ბენგალელი მწერალი, პოეტი, კომპოზიტორი, მხატვარი და საზოგადო მოღვაწე. 1913 წელს მიენიჭა ნობელის პრემია ლიტერატურაში „ძალიან ღრმა, მგრძნობიარე, ორიგინალური და შესანიშნავი ლექსებისათვის, რომლებშიც დიდი ოსტატობითაა გადმოცემული მისი პოეტური აზროვნება, რომელიც, მისი თქმით, დასავლური ლიტერატურის ნაწილი გახდა“.[25]
სწრაფი ფაქტები რაბინდრანათ თაგორი, დაბადების თარიღი ...
რაბინდრანათ თაგორი |
---|
ბენგ. রবীন্দ্রনাথ[1] |
|
დაბადების თარიღი |
7 მაისი, 1861(1861-05-07)[2] [3] [4] [5] [1] [6] [7] |
---|
დაბადების ადგილი |
კოლკატა[8] [2] [1] [9] |
---|
გარდაცვალების თარიღი |
7 აგვისტო, 1941(1941-08-07)[2] [8] [3] [10] [4] [5] [1] [11] [12] [13] [7] [9] [14] [15] (80 წლის) |
---|
გარდაცვალების ადგილი |
კოლკატა, ბრიტანეთის ინდოეთი[8] [2] [1] |
---|
ფსევდონიმი |
ভানুসিংহ |
---|
საქმიანობა |
მხატვარი[1] [14] , პოეტი[1] [9] [14] , კომპოზიტორი[1] [14] , დრამატურგი[1] [14] , ესეისტი[1] , ფილოსოფოსი[1] [9] [14] , ხელოვანი[1] , მწერალი[1] [9] [14] [16] , ლირიკოსი[1] , სიმღერების ავტორი[1] , მომღერალი[1] , კინორეჟისორი და freedom fighter |
---|
ენა |
ბენგალური ენა და ინგლისური ენა |
---|
ეროვნება |
ბენგალელები[1] და ბრაჰმანი[17] |
---|
მოქალაქეობა |
ბრიტანეთის ინდოეთი[18] [19] [20] [1] |
---|
ალმა-მატერი |
ლონდონის საუნივერსიტეტო კოლეჯი[1] და St. Xavier's Collegiate School |
---|
ჟანრი |
ესე[1] , მოთხრობა[1] და რომანი[1] |
---|
Magnum opus |
Gitanjali[1] , Ghare-Bhaire[1] , Bhanusimha Thakurer Padabali[1] , Valmikipratibha[1] , Kabuliwala, Hungry Stones, Nastanirh, Noukadubi, Chaturanga, Jogajog, Shesher Kabita, Dak Ghar და Raja |
---|
ჯილდოები |
ნობელის პრემია ლიტერატურაში[21] [22] [2] [1] , ბრიტანეთის იმპერიის ორდენის ოფიცერი, honorary doctor of the University of Calcutta და რაინდი-ბაკალავრი[23] [24] |
---|
მეუღლე |
Mrinalini Devi[1] |
---|
შვილ(ებ)ი |
Rathindranath Tagore |
---|
ხელმოწერა |
|
---|
|
დახურვა
თაგორმა კლასიკური ფორმების და უცვლელი ლინგვისტური სტრუქტურების უარყოფით მოახდინა ბენგალური ხელოვნების გათანამედროვება. მისი ნოველები, მოთხრობები, სიმღერები და ესეები დაწერილია მარტივი ენით. „Gitanjali“ (სიმღერების შეთავაზებები), „Gora“ (პატიოსან-სახიანი), „Ghare-Baire“ (სახლი და მსოფლიო) მისი ყველაზე ცნობილი ნაშრომებია.
თაგორის კომპოზიციები ორი ქვეყნის ინდოეთის და ბანგლადეშის ჰიმნებადაა არჩეული, ხოლო შრი-ლანკის ჰიმნი მისი ნაშრომითაა ინსპირირებული.[26][27][28]