ಓಝೋನ್ ಪದರು ಸವಕಳಿ(ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಕುಂದು)
From Wikipedia, the free encyclopedia
ಓಝೋನ್ ಸವಕಳಿ ಯು ಎರಡು ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಆದರೆ ಪರಸ್ಪರ ಸಂಬಂಧವಿರುವ ಹೇಳಿಕೆಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ: ಓಝೋನ್ ಈ ಪೃಥ್ವಿಯ ಸಂರಕ್ಷಣಾ ಕವಚ. ವಿಷಾದದ ಸಂಗತಿಯೆಂದ್ರೆ ಇದು ಸದ್ಯ ಮಾನವ ನಿರ್ಮಿತ ತಪ್ಪುಗಳಿಂದಾಗಿ ತನ್ನ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದೆ. ವಾಯು ಮಾಲಿನ್ಯ ಮತ್ತು ಪರಿಸರ ನಾಶದಿಂದಾಗಿ ರಕ್ಷಣಾ ಕವಚ ಕಳೆಗುಂದುತ್ತಿದೆ. 1970 ರಿಂದ ಇದರ ಪ್ರಮಾಣ ದಶಕಕ್ಕೆ 4% ರಷ್ಟಾಗುತ್ತಿದೆ. ಭೂಮಿಯ ಧೃವ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ವಸಂತ ಋತುವಿನಲ್ಲಿ ಸವಕಳಿ ಪ್ರಮಾಣ ಹೆಚ್ಚಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಓಝೋನ್ ಮೂಲದ ಕೆಲವು ಅನಿಲಗಳು ಸಹಾ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವವರನ್ನು ತೊಂದರೆಗೀಡು ಮಾಡುತ್ತಿವೆ, 1970ರ ಉತ್ತರಾರ್ಧದಿಂದ ಭೂಮಿಯ ವಾಯುಮಂಡಲದಲ್ಲಿನ ಸಂಪೂರ್ಣ ಓಝೋನ್ ಪದರದಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ಪ್ರತಿ ದಶಕಕ್ಕೆ 4% ನಷ್ಟು ಆಗುತ್ತಿರುವ ನಿಧಾನಗತಿಯ ಸವಕಳಿಯೂ ಅಪಾಯಕಾರಿ. ಎರಡನೆಯ ಹೇಳಿಕೆಯು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಓಝೋನ್ ರಂಧ್ರ ದೊಡ್ಡದಾಗುವುದನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ. ತೂತಾಗುವುದೆಂದರೆ ಅದರ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಕುಂದಿದಂತೆಯೇ. ವಾಯುಮಂಡಲದ ಓಝೋನ್ ಸವಕಳಿ ಜೊತೆಗೆ, ವಾಯುಗೋಳ ಸಮೀಪ ಇರುವ ಓಝೋನ್ನ ಒಂದು ಪದರಿನ ಭಾಗದ ತೆಳುವಾಗುವಿಕೆಯೂ ಹೌದು. ಇದು ಧ್ರುವ ಭಾಗಕ್ಕೆ ಹತ್ತಿರದ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ವಸಂತ ಋತುವಿನ ವೇಳೆ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ.
ಧ್ರುವ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಓಝೋನ್ ರಂಧ್ರ ದೊಡ್ಡದಾಗುವ ಪ್ರಮಾಣವು ಮಧ್ಯ-ಅಕ್ಷಾಂಶದಲ್ಲಾಗುವ ಸವೆತಕ್ಕಿಂತ ಭಿನ್ನವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಎರಡು ರೀತಿಯಲ್ಲೂ ಆಗುವ ಪ್ರಮುಖ ಅಪಾಯವೆಂದರೆ ಕ್ಲೋರಿನ್ ಮತ್ತು ಬ್ರೋಮಿನ್ ಬಿಡುಗಡೆಯಿಂದ ವೇಗವಾಗಿ ಓಝೋನ್ ನಾಶಗೊಳ್ಳುವ ಆತಂಕ ವೃದ್ಧಿಸುತ್ತದೆ.[1] ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಫ್ರಿಯೋನ್ಗಳೆನ್ನುವ ಕ್ಲೋರೊಫ್ಲೋರೊಕಾರ್ಬನ್ (CFC) ಸಂಯುಕ್ತಗಳ ಹಾಗೂ ಹ್ಯಾಲನ್ಗಳು ಎಂದು ಕರೆಯುವ ಬ್ರೋಮೊಫ್ಲೋರೊಕಾರ್ಬನ್ ಸಂಯುಕ್ತಗಳ ದ್ಯುತಿವಿಭಜನೆಯು ವಾಯುಮಂಡಲದಲ್ಲಿನ ಈ ಹ್ಯಾಲೋಜೆನ್ ಪರಮಾಣುಗಳಿಗೆ ಮುಖ್ಯ ಮೂಲ. ಈ ಹ್ಯಾಲೋಜೆನ್ ಎಂಬುದು ಐದು ಅನಿಲಗಳ ಒಂದು ಸಂಯುಕ್ತ ರಚನೆ. ಈ ಸಂಯುಕ್ತಗಳು ಭೂಮಿಯ ಮೇಲ್ಮೈಯಲ್ಲಿ ಬಿಡುಗಡೆಯಾದ ನಂತರ ವಾಯುಮಂಡಲಕ್ಕೆ ವರ್ಗಾವಣೆಯಾಗುತ್ತವೆ.[2] CFC ಮತ್ತು ಹ್ಯಾಲನ್ಗಳ ಹೊರಸೂಸುವಿಕೆಯು ಹೆಚ್ಚಾದ ಹಾಗೆ ಎರಡು ರೀತಿಯ ಓಝೋನ್ ಸವೆತದ ಪ್ರಬಲತೆ ನಿಯಂತ್ರಿಸಲು ವಿವಿಧ ವಿಧಾನಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ.
CFC ಮತ್ತು ಇತರ ಸಹಾಯಕ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಓಝೋನ್ ಡಿಪ್ಲೀಟಿಂಗ್ ಸಬ್ಸ್ಟಾನ್ಸಸ್ (ODS ) ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. CFC ಸಂಯುಕ್ತಗಳು ಹಾಗು ಅದಕ್ಕೆ ಪೂರಕ ರಾಸಾಯನಿಕಗಳು ಓಝೋನ್ ನಾಶಗೊಳಿಸುವ ಉಪ-ವಸ್ತುಗಳೆಂದು ಹೇಳಬಹುದು. ನೇರಳಾತೀತ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿರುವ ಬಹಳ ಅಪಾಯಕಾರಿ UVB (ಅಲ್ಟ್ರಾವೈಲೆಟ್) ತೀಕ್ಷ್ಣ್ಗ ಕಿರಣಗಳು(270–315 nm) ಭೂಮಿಯ ವಾತಾವರಣವನ್ನು ಹಾದುಹೋಗದ ಹಾಗೆ ಓಝೋನ್ ಪದರ ತಡೆಯುತ್ತದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಓಝೋನ್ ಪದರದ ಸವಕಳಿಯಿಂದಾಗಿ ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತ ಮೋಂಟ್ರಿಯಲ್ ಪ್ರೋಟೋಕಾಲ್ನ್ನು ಅಂಗೀಕರಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಆಸಕ್ತಿ ತೋರಲಾಯಿತು. ಇದು CFC, ಹ್ಯಾಲನ್ಗಳು ಹಾಗೂ ಕಾರ್ಬನ್ ಟೆಟ್ರಾಕ್ಲೋರೈಡ್ ಮತ್ತು ಟ್ರೈಕ್ಲೋರೋಈಥೇನ್ನಂತಹ ಓಝೋನ್ ಸವಕಳಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗುವ ರಾಸಾಯನಿಕಗಳ ಉತ್ಪತ್ತಿಯನ್ನು ತಡೆಯುತ್ತದೆ. ಮಾಂಟ್ರಿಯಲ್ ಶಿಷ್ಟಾಚಾರ ನಿಯಮವು ವಿಶ್ವದ ಓಝೋನ್ ಸಂರಕ್ಷಣಾ ಕಳಕಳಿಗೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿದೆ. ಓಝೋನ್ ಪದರದ ಸವೆತದಿಂದಾಗಿ ವಿವಿಧ ರೀತಿಯ ಪರಿಸರ ಜೀವಿಗಳು ಹಾಗು ವಾತಾವರಣದ ಮೇಲೆ ದುಷ್ಪರಿಣಾಮಗಳು ಉಂಟಾಗುತ್ತವೆ. UVಗೆ (ಅಲ್ಟ್ರಾವೈಲೆಟ್ ಕಿರಣಗಳಿಗೆ) ಹೆಚ್ಚು ಒಡ್ಡುವುದರಿಂದ ಚರ್ಮ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್, ಕಣ್ಣಿನ ಪೊರೆ[3] ಸಮಸ್ಯೆ ಅಧಿಕವಾಗುತ್ತದೆ, ಆಹಾರ ಹಾಗು ಔಷಧಿ ಸಸ್ಯಗಳಿಗೆ ಹಾನಿಯಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸಾಗರದಲ್ಲಿನ ಸೂರ್ಯನ ಬೆಳಕು ತಲುಪಬಹುದಾದ ವಲಯದಲ್ಲಿರುವ ಜೈವಿಕ ಸಂಕುಲದ ಸಂಖ್ಯೆಯೂ ಅಳಿಯುತ್ತದೆ. ಜಲಚರಗಳು ಮತ್ತು ಅತ್ಯಂತ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಜೀವಿಗಳಿಗೆ ಇದು ಪ್ರಾಣಾಂತಿಕವಾಗಿ ಪರಿಣಮಿಸಬಹುದು.