Георги Амартол
византиски летописец / From Wikipedia, the free encyclopedia
Георги Амартол (грчки: Γεώργιος Ἁμαρτωλός) — монах од Цариград за време на царот Михаил III (842–867) и автор на капитално летописно дело. Амартол не е име, туку епитет со кој авторот се претставува во неговото дело: „Зборен летопис од разни летописи и толкувачи, собрани и уредени од Георги, грешник (ὐπὸ Γεωργίου ἁμαρτωλοῦ)“. Ова било често самонарекување меѓу византиските монаси. Германскиот византолог Карл Крумбахер од XIX век (Byz. Litt., 358) бил против употребата на овој епитет во неговото име, залагајќи се за името Георги Монах (Γεώργιος Μοναχός).
За него ништо не се знае освен она што е кажано во делото — дека живее за време на царот Михаил III и дека е монах.