Микроекономија
From Wikipedia, the free encyclopedia
Микроекономија е дел од економијата кој се занимава со проучување како поединците, домаќинствата и компаниите донесуваат одлуки за алокација на ограничените ресурси[1], посебно на пазарите каде стоките или услугите се продаваат или купуваат.
Економија |
Економија по региони Африка · Северна Америка |
Општи аспекти |
---|
Историја на економските теории |
Методологија |
Поведение · Информациска |
Специјалности и субспецијалности |
Развој · Раст · Историја |
Списоци |
Журнали · Публикации |
Економски идеологии Анархистичка · Капиталистичка |
Англосаксонска · Feudal |
Портал економија |
Микроекономијата испитува каков ефект имаат овие одлуки и однесувања врз понудата и побарувачката на добра и услугите, кои ги одредуваат цените, и како цените, обратно, ја одредуваат понудата и побарувачката на стоките и услугите.[2][3]
Од друга страна пак, Макроекономијата ја испитува збирната економска активност, одсликана преку економскиот раст, инфлацијата и невработеноста. Исто така ги проучува и политиките кои се обраќаат на овие проблеми.[2][4] Посебно после Лукасовата Критка, голем дел од макроекономската теорија има микроекономски фундаменти.
Едена од целите на микроекономијата е да ги анализира механизмите на пазарот кој ги воспоставува релативните цени на стоките и услугите како и алокација на ограничените ресурси и нивното алтернативно искористување.
Микроекономијата го анализира пазарниот неуспех, каде што пазарот не успева ефикасно да ги лоцира ограничените ресусрси. Исто така микроекономијата ги опишува теоретските потребни услови за совршена конкуренција. Помеѓу позначајните полиња на истражување и проучување во микроекономијата се: еквириблиум, асиметрични информации, примена на теоријата на игрите во економијатa, еластичноста на понудата и побарувачката итн.