ഇൻകുനാബുല
From Wikipedia, the free encyclopedia
പതിനഞ്ചാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അന്ത്യഘട്ടത്തിൽ നിലവിലുണ്ടായിരുന്ന, പുനർമുദ്രണങ്ങളടക്കം അച്ചടിക്കപ്പെട്ട, നാൽപ്പതിനായിരത്തോളം കൃതികളുടെ രണ്ടുകോടിയോളം വരുന്ന പ്രതികളുടെ മൊത്തം പുസ്തകസമുച്ചയത്തിനെയാണ് ഇൻകുനാബുല എന്നു വിളിക്കുന്നത് [1]. അക്കാലത്തു് യൂറോപ്പിലെ മുന്നൂറോളം നഗരങ്ങളിലായി ആയിരത്തി എഴുനൂറ് അച്ചുകൂടങ്ങളുണ്ടായിരുന്നു. ഇവയിൽ മൊത്തം അച്ചടിക്കപ്പെട്ട പുസ്തകങ്ങളാണ് 'ഇൻകുനാബുല'യിൽ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നത്.
പിള്ളത്തൊട്ടിൽ എന്നർത്ഥമുള്ള ലത്തീൻ പദത്തിൽ നിന്നാണണ് ഇൻകുനാബുല എന്ന ഇംഗ്ലീഷ് വാക്ക് ആവിർഭവിച്ചത്. യൂറോപ്പിലെ ദേശീയഗ്രന്ഥശാലകളടക്കം എല്ലാ പ്രധാന ഗ്രന്ഥശാലകളിലും ഇൻകുനാബുലയുടെ മാതൃകകൾ ലഭ്യമാണ്.
ഇൻകുനാബുലയിലെ പകുതിയോളം ഗ്രന്ഥങ്ങൾ മതം, ആത്മീയം, ആദർശം എന്നീ വിഷയങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ളവയായിരുന്നു. ഇതുകൂടാതെ, ക്രൈസ്തവസഭകളെക്കുറിച്ചുള്ള കൃതികളും ക്രിസ്ത്യൻ നിയമപാഠങ്ങളും അവയുടെ പുനർവ്യാഖ്യാനങ്ങളുമായി മറ്റൊരു പത്തു ശതമാനവും അച്ചടിപ്പുസ്തകങ്ങൾ ഉണ്ടായി. ഏകദേശം ഇരുപതു ശതമാനം മാത്രമാണു് സാഹിത്യസംബന്ധമായി ഉണ്ടായിരുന്നതു്. കൃതികളിൽ മുക്കാൽ പങ്കും ലത്തീൻ ഭാഷയിലായിരുന്നു രചിക്കപ്പെട്ടിരുന്നതു്. ഇംഗ്ലണ്ടും സ്പെയിനും മാത്രമാണു് സ്വന്തം ദേശീയഭാഷകളിൽ പുസ്തകങ്ങൾ അച്ചടിക്കാനും പ്രചരിപ്പിക്കാനും ഉത്സാഹിച്ചിരുന്നത്.[1]