Atheromatose
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Atheromatose is een gecompliceerde en langzaam voortschrijdende ziekte waarbij vetachtige stoffen in de wand van slagaders worden afgezet. Daardoor ontstaat in eerste instantie een fatty streak. Door verdere ophoping van vetachtige stoffen ontstaat een atheroomplaat of plaque die bestaat uit een kern van vetachtige stoffen, dode schuimcellen en gladspierweefselcellen. Deze plaque is bedekt met een kapsel bestaand uit gladspierweefselcellen en extracellulaire matrix. Aderverkalking is een verouderde en misleidende naam, aangezien het niet de aders betreft, maar de slagaders en omdat verkalking slechts een bijkomstigheid is. Atheromatose treedt op naast de normale veroudering van de slagaders. Bij deze arteriosclerose degenereren de slagaders en worden minder elastisch. Samen worden deze twee atherosclerose (Grieks, athere = tarwebrij, skleros = hard) genoemd.[1]
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht. Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts. |
Atheromatose | ||||
---|---|---|---|---|
Coderingen | ||||
ICD-10 | I70 | |||
ICD-9 | 440 | |||
DiseasesDB | 1039 | |||
MedlinePlus | 000171 | |||
eMedicine | med/182 | |||
MeSH | D050197 | |||
|
Het is mogelijk dat een plaque zo sterk aangroeit, dat dit kan leiden tot afsluiting van een bloedvat. Echter, de frequentste klinische complicaties ontstaan door scheuren van de plaque waardoor de inhoud ervan vrij kan komen, en elders een embolie veroorzaakt, bijvoorbeeld een hartinfarct of herseninfarct.