Aleidis van Bourgondië
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Aleidis van Bourgondië (Leuven, 1233 — aldaar, 23 oktober 1273) was een dochter van Hugo IV van Bourgondië en diens eerste echtgenote Yolande van Dreux, dochter van Robert III van Dreux. In 1251 trouwde zij met hertog Hendrik III van Brabant en schonk het leven aan:
- Hendrik IV (1251-1272)
- Jan I (1253-1294)
- Godfried van Brabant (-1302), heer van Aarschot, gesneuveld in de Guldensporenslag
- Maria (1254-1321), gehuwd met Filips III van Frankrijk.
Aleidis van Bourgondië | ||
---|---|---|
1233-1273 | ||
Hertogin van Brabant | ||
Periode | 1251-1261 | |
Voorganger | Sofia van Thüringen | |
Opvolger | Margaretha van Frankrijk | |
Geboren | 1233 Leuven | |
Overleden | 23 oktober 1273 Leuven | |
Vader | Hugo IV van Bourgondië | |
Moeder | Yolande van Dreux | |
Dynastie | Oudere huis Bourgondië | |
Partner | Hendrik III van Brabant | |
Kinderen | Hendrik IV van Brabant Jan I van Brabant Godfried van Brabant Maria van Brabant |
Na het overlijden van haar gemaal in 1261, werd hij opgevolgd door zijn zwakbegaafde zoon Hendrik IV. Aleidis was voogd over haar kinderen en oefende het regentschap uit, tot haar tweede zoon Jan in 1267 hertog werd. Ze deed dit ondanks de tegenstand van Otto II van Gelre, Hendrik I van Hessen en Hendrik van Leuven-Gaasbeek.[1] De avonturenroman op rijm Sone de Nansay zou op haar verzoek zijn geschreven ter lering van Jan.[2]
De hertogin-weduwe stichtte de priorij Hertoginnedal in de vallei van de Woluwebeek (1262) op een plaats waar het kasteel Hertoginnedal nog steeds aan haar herinnert. In het klooster verbleef de eerste religieuze vrouwengemeenschap van de Nederlanden die de regels van de heilige Dominicus Guzmán volgde. Ook de Predikherenkerk van Leuven genoot haar patronage.