Brabants constitutionalisme
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Brabant kende een vroege en sterke constitutionele traditie die de rechten van het land tegenover de hertogen op schrift stelde. Gebruikmakend van geldnood en momenten van dynastieke onzekerheid dwongen de Brabanders rechten af die grenzen stelden aan de vorstelijke macht en hen inspraak gaven in het beleid. De rechten werden vastgelegd in charters als de Keure van Kortenberg (1312) en de Blijde Inkomst (1356). Ze bekwamen medezeggenschap via een standenvertegenwoordiging en een weerstandsrecht om zich te verdedigen tegen schendingen van de als contractueel geconcipieerde verhouding met de landsheer. De oude constituties werden definitief afgeschaft in de Franse Tijd aan het einde van de 18e eeuw, toen de Belgische departementen onder de Franse grondwet en het Franse parlement kwamen.