Christiaan Eijkman
Nederlands arts (1858-1930) / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Christiaan Eijkman (Nijkerk, 11 augustus 1858[1] – Utrecht, 5 november 1930[2]) was een Nederlands arts, patholoog en Nobelprijswinnaar. Samen met zijn medewerker Gerrit Grijns toonde hij aan dat de ziekte beriberi wordt veroorzaakt door een onvolwaardige voeding. Deze ontdekking lag aan de basis van de ontdekking van vitamines. In 1929 werd aan Eijkman, samen met de Britse biochemicus Frederick Gowland Hopkins, hiervoor de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde toegekend.
Snelle feiten Geboorteland, Geboorteplaats ...
Christiaan Eijkman | ||||
---|---|---|---|---|
11 augustus 1858 – 5 november 1930 | ||||
Portret van Christiaan Eijkman (1923) door Jan Veth | ||||
Geboorteland | Nederland | |||
Geboorteplaats | Nijkerk | |||
Overlijdensplaats | Utrecht | |||
Nobelprijs | Fysiologie of Geneeskunde | |||
Jaar | 1929 | |||
Reden | "Voor de ontdekking van diverse vitamines." | |||
Samen met | Frederick Gowland Hopkins | |||
Voorganger(s) | Charles Nicolle | |||
Opvolger(s) | Karl Landsteiner | |||
|
Sluiten