2+1-weg
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een 2+1-weg of tweestrooksweg met inhaalstroken is een weg met drie rijstroken, waarbij de ene richting één rijstrook en de andere richting twee rijstroken heeft. De middelste rijstrook wisselt elke 1000 tot 2000 meter van richting door zogeheten wisselpunten, waardoor weggebruikers voor deze betreffende afstand de mogelijkheid hebben om andere weggebruikers veilig in te kunnen halen, zonder dat ze tegemoetkomend verkeer tegenkomen. Naast het nut dat veilig inhalen mogelijk is, wordt de 2+1-weg ook in de heuvels toegepast. Hierbij is niet de middelste rijstrook een inhaalstrook, maar is de rechterrijstrook een zogeheten klimstrook waar langzaam verkeer op kan rijden wanneer ze bergopwaarts rijden.
De beide rijrichtingen kunnen fysiek van elkaar worden gescheiden door middel van geleiderails. Op deze manier ontstaat er een weg waarbij de weggebruikers niet op de tegengestelde richting kunnen geraken. Er zijn varianten waar dit niet het geval is en een (dubbele) doorgetrokken streep de enige scheiding is tussen de rijrichtingen. In sommige gevallen, met name op driestrookswegen in Frankrijk en Oost-Europese landen, is de middelste strook voor beide richtingen te gebruiken. Dit wordt als onveilig beschouwd. In sommige landen, zoals in Zweden, worden kabelbarrières toegepast. Echter worden deze door motorrijders als gevaarlijk beschouwd, omdat zij zich daarin kunnen snijden als ze met deze fysieke rijrichtingscheiding in aanraking komen.