Generatie van '27
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Generatie van '27 (Spaans: Generación del 27) was een belangrijke groepering in de Spaanse literatuur, voornamelijk actief tussen 1923 en het begin van de Spaanse Burgeroorlog. Belangrijke vertegenwoordigers waren vooral dichters, met Federico García Lorca, Pedro Salinas, Jorge Guillén, Rafael Alberti, Gerardo Diego, Luis Cernuda, Dámaso Alonso en Vicente Aleixandre als belangrijkste exponenten. De beweging combineerde een avantgardistische en grondhouding met klassieke dichtvormen en esthetiek, met een opvallende aandacht voor het onderbewuste. Uiteindelijk zou de beweging uitmonden in een grote variëteit aan stijlen, met het surrealisme als meest markante verschijningsvorm.