Loading AI tools
Belgisch filosoof Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Gerard Verbeke (Waregem, 15 juli 1910 - Leuven, 27 maart 2001) was een Belgisch rooms-katholiek priester, filosoof en hoogleraar aan de Katholieke Universiteit Leuven.
Gerard Verbeke was een zoon van Adolphe Verbeke. Hij werd magister in de wijsbegeerte en op 28 april 1935 tot priester gewijd. Van 1946 tot 1978 was hij hoogleraar filosofie aan de Katholieke Universiteit Leuven. Hij stond gedurende vele jaren aan het hoofd van het Hoger Instituut voor Wijsbegeerte, in opvolging van Louis De Raeymaecker.
Hij was ook erekanunnik van het Sint-Salvatorskapittel in Brugge.
Verbeke was lid en vaste secretaris van de Koninklijke Vlaamse Academie van België voor Wetenschappen en Kunsten. Na de splitsing van de KU Leuven bleef hij gewoon hoogleraar aan de KU Leuven en buitengewoon hoogleraar aan de Université catholique de Louvain.
Hij ontving eredoctoraten in Milaan (1975), Washington (1981) en Ierland (1987). In 1958 publiceerde hij een fundamenteel werk over de betekenis van de Stoa voor de heilige Augustinus.
In 1956 stichtte Verbeke, samen met de professoren Fernand Van Steenberghen, M. Giele en Herman Van Breda, het “De Wulf–Mansion Centrum”, gewijd aan het onderzoek van de oude en de middeleeuwse filosofie. De bedoeling was om alle publicaties en werkmiddelen te verenigen die voor de studie van deze twee periodes nodig zijn. Het centrum eerde door zijn naam twee voormalige professoren van de KU Leuven, Maurice De Wulf (1867–1947), pionier van de historiografie van de middeleeuwse filosofie en Augustin Mansion (1882–1966), groot specialist van het Aristotelianisme. Ook de studie van de filosofie uit de Renaissance behoort tot de studieonderwerpen van het centrum.
Bij de splitsing van de universiteit in 1969, werden twee afzonderlijke centra opgericht, die nauw samenwerken: het “De Wulf–Mansioncentrum” in Leuven en het “Centre De Wulf–Mansion” in Louvain–la–Neuve.
Aristoteles Latinus in een onderzoeks- en publicatiecentrum gewijd aan de filosofie van Aristoteles. Het Centrum bestond in Italië onder de leiding van professor Lorenzo Minio-Paluello. In 1973 nam Verbeke de leiding over en vestigde het centrum in Leuven. Een van de stichters van de Aristoteles latinus en een van de eerste directeuren was de leermeester van Verbeke, de Leuvense hoogleraar Augustin Mansion. Sindsdien is Leuven de zetel van deze internationale onderneming. De continuïteit van de serie publicaties wordt verzekerd, doordat een wetenschappelijk medewerker van het Instituut voor Filosofie de administratie verzekert. Na elkaar waren dit Fernand Bossier, Jozef Brams en Pieter De Leemans.
De sinds 1973 gepubliceerde werken zijn:
Ondertussen werden ook nieuwe medewerkers aangetrokken om de editie voor te bereiden van het belangrijke corpus van de fysicawerken van Aristoteles, op basis van de studies die werden ondernomen onder leiding van A. Mansion. Werden ondertussen uitgegeven:
Vanaf 2001 publiceerde de Aristoteles Latinus, in samenwerking met de Centre de Traitement Electronique des Documents (CETEDOC) en met het Centrum “Traditio Litterarum Occidentalium” (CTLO), twee versies van de gegevensbank van de Aristoteles Latinus.
Verder zijn nog te vermelden:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.