Gevleugelde uitdrukking
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een gevleugelde uitdrukking of gevleugeld woord is een term, zinswending of zegswijze die in het algemeen spraakgebruik ingang gevonden heeft en ontleend is aan een min of meer bekende vondst. De bedenker wordt daarbij vaak niet meer genoemd, wat aanleiding geeft tot mystificatie.
De term is ontleend aan Homerus, die hem gebruikte om aan te geven dat uitspraken de toehoorder raakten, maar in zijn huidige, beperktere betekenis is hij gemunt door de 19e-eeuwse Duitser Georg Büchmann. Hij is in veel talen overgenomen en heeft in het Nederlands de verbinding met hogere cultuur behouden die door deze letterkundige gelegd werd.