Stafdolken van Melz
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De stafdolken van Melz, ook wel hellebaarden van Melz, zijn een depotvondst van zes bronzen stafdolken van ongeveer 70 centimeter uit de vroege bronstijd (2100 v.Chr. - 1950 v.Chr.).
Snelle feiten Zes bronzen, Datering ...
Zes bronzen stafdolken | ||||
---|---|---|---|---|
Datering | tussen 2100 v.Chr. en 1950 v.Chr. | |||
Periode | Vroege bronstijd | |||
Cultuur | Onbekend | |||
Archeologische informatie | ||||
Vindplaats | Venige weide langs de Müritz | |||
|
Sluiten
Op 17 augustus 1970 werden de stafdolken gevonden in een venige weide langs de Müritz.[1] Hier lagen ze onder een veenlaag van 1,75 meter. De klingen en staven waren gedemonteerd.