Indo-Europese talen
taalfamilie / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Indo-Europese talen, soms ook wel Indo-Germaanse talen genoemd, vormen een taalfamilie van meer dan 400 verwante talen.[1] Indo-Europese talen worden over vrijwel de hele wereld gesproken, maar vinden veelal hun oorsprong in het steppengebied noordelijk van de Zwarte zee en de Kaspische zee. Op grond van de overeenkomsten tussen deze talen is een hypothetische vooroudertaal (proto-taal) geconstrueerd, het Proto-Indo-Europees, vaak afgekort tot PIE.
Snelle feiten Gegevens, Verspreiding ...
Indo-Europese talen | ||||
---|---|---|---|---|
■ Niet-Indo-Europese talen | ||||
Gegevens | ||||
Verspreiding | Pre-koloniaal tijdperk: Eurazië Heden: Wereldwijd | |||
Sprekers |
circa 3,2 miljard moedertaalsprekers | |||
Prototaal | ||||
Onderverdeling |
Albanees Anatolisch† Armeens Balto-Slavisch Keltisch Dacisch† Germaans Helleens Illyrisch† Indo-Iraans Italisch Liburnisch† Lusitaans† Messapisch† Frygisch† Thracisch† Tochaars† Paeonisch† | |||
Taalcodes | ||||
ISO 639-2 | ine | |||
ISO 639-5 | ine | |||
■ Landen met een meerderheid van sprekers van IE-talen
■ Landen waar een IE-taal officiële status heeft | ||||
|
Sluiten
Indo-Europese talen dienen te worden onderscheiden van Europese talen.