Lamische Oorlog
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Lamische Oorlog (Oudgrieks: Λαμιακόν πόλεμος / Lamiakón pólemos;[1] 323 v.Chr.–322 v.Chr.) was een oorlog in Griekenland tussen Athene en haar geallieerde stadstaten op het vasteland van Griekenland en Macedonië. Het was de laatste oorlog waarin de Atheners een centrale rol speelden.
Snelle feiten Onderdeel van de Diadochenoorlogen, Datum ...
Lamische Oorlog | ||||
---|---|---|---|---|
Onderdeel van de Diadochenoorlogen | ||||
Datum | 323 - 322 v.Chr. | |||
Locatie | Oude Griekenland | |||
Resultaat | Macedonische overwinning | |||
Casus belli | Anti-Macedonische opstand | |||
Strijdende partijen | ||||
| ||||
Leiders en commandanten | ||||
|
Sluiten
De benaming van deze oorlog is ontleend aan de biografie van Phokion door Ploutarchos,[2] terwijl het in meerdere contemporaine inscripties als „oorlog van de Hellenen“ (Ἑλληνικοῦ πολέμου) werd gepropageerd.[3] De politieke leider van Athene, Hypereides, stelde deze oorlog als een strijd van de vrije Grieken tegen barbaren voor.[4]