Menhir
grote rechtopstaande steen / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een menhir is een grote staande steen uit de late steentijd. Zo'n steen is niet altijd enorm groot; vele zijn slechts een meter hoog. De menhirs zijn door prehistorische volken gebruikt voor het maken van formaties van megalieten. Deze formaties kunnen lijnen (steenrij) zijn of kringen (steencirkel).
Voor de gelijknamige band, zie Menhir (band).