Otto Hahn
Duits scheikundige (1879-1968) / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Otto Hahn, OBE, (Frankfurt am Main, 8 maart 1879 – Göttingen, 28 juli 1968) was een Duits natuur- en scheikundige hoogleraar te Berlijn. Otto Hahn was een pionier op het gebied van de radiochemie. Otto Hahn was de ontdekker van talrijke isotopen, van het protactinium (1917), van het verschijnsel nucleaire isomerie in „uranium-Z“ (1921) en de kernsplijting van uranium (1938), waarvoor hij in 1944 de Nobelprijs voor de Scheikunde ontving. Otto Hahn wordt door Glenn T. Seaborg gezien als de vader van de nucleaire chemie.
Snelle feiten Geboorteland, Geboorteplaats ...
Otto Hahn | ||||
---|---|---|---|---|
8 maart 1879 - 28 juli 1968 | ||||
Otto Hahn, 1938 | ||||
Geboorteland | Duitsland | |||
Geboorteplaats | Frankfurt am Main | |||
Overlijdensplaats | Göttingen | |||
Nobelprijs | Scheikunde | |||
Jaar | 1944 | |||
Reden | "Voor zijn ontdekking van kernsplijting van zware atoomkernen." | |||
Voorganger(s) | George de Hevesy | |||
Opvolger(s) | Artturi Ilmari Virtanen | |||
|
Sluiten