Roermondsepoort (Venlo)
straat in Venlo, Nederland / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Roermondsepoort is een van de drukste verkeerspleinen in de Nederlandse gemeente Venlo.
Dit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben. Vanaf 23 november 2023 kunnen de niet-geverifieerde artikelen via nuweg of TBP verwijderd worden. |
Roermondsepoort | ||
---|---|---|
Popart-zuurstokken als brugpijlers van het viaduct Roermondsepoort in Venlo | ||
Geografische informatie | ||
Locatie | Venlo | |
Stadsdeel | Venlo | |
Wijk | Centrum | |
Zijstraten | Koninginnesingel N271 N556 Sloterbeekstraat | |
Algemene informatie | ||
Aangelegd in | circa 1865 | |
Genoemd naar | Roermondsepoort | |
Bestrating | asfalt/groenvoorziening | |
Openbaar vervoer | bus | |
Overig | viaduct Spoorlijn Venlo - Eindhoven/Maaslijn |
Bij het plein komen twee provinciale wegen samen, te weten de N271 en de N556. Daarnaast kruist het spoor tussen Station Venlo en Station Blerick het plein, zij het wel op ongelijke hoogte middels een viaduct. Van 1888 tot 1918 liep de tramlijn Venlo - Tegelen - Steyl onder dit viaduct door. Meteen ten zuiden hiervan was tramhalte Roermondsepoort.[1]
De naam van het plein refereert aan de verdwenen stadspoort die in de vestingtijd aan die zijde van de vestingstad lag. Tot de Tweede Wereldoorlog had vooral het viaduct een compact karakter, vergelijkbaar met de Berlijnse Brandenburger Tor, zij het op kleinere schaal. Door de smalle doorgang werd het door de bevolking vaak De Rattenval genoemd. Tegenwoordig heeft dit viaduct een meer open karakter. Een markant detail van het viaduct zijn de op suikerstokken gelijkende pilaren.
Het plein is zodanig vormgegeven, dat er een parkachtige structuur te onderscheiden valt. Door de jaren heen heeft deze structuur sinds de oorlog een aantal veranderingen ondergaan, maar in 2010 is men begonnen met het plein te herstellen in de stijl van de jaren vijftig van de twintigste eeuw.
Sinds 2022 is het viaduct aangemerkt als gemeentelijk monument.