Salon de la Rose-Croix
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Salons de la Rose-Croix is een reeks kunsttentoonstellingen, gehouden in Parijs door Sâr Joséphin Péladan van 1892 tot 1897.
De bedoeling was de kunst te verheffen, vanuit haar materialisme, zoals de Sâr het zag, naar de Rozenkruisersidealen van schoonheid, naastenliefde en geloof. De kunsten die in aanmerking kwamen, waren in de eerste plaats de schilderkunst, maar daarnaast ook de muziek, de literatuur en de beeldhouwkunst. Na een aantal jaar zijn persoonlijke, meestal neerbuigende commentaren te hebben gepubliceerd over de bestaande kunstsalons, stichtte hij de zijne.
Er werd telkens een exhaustieve catalogus gemaakt, doch slechts tweemaal met illustraties. Verdere documentatie kan worden gevonden in het Péladanarchief in de Parijse Bibliothèque de l'Arsenal en in de wereldpers van die periode.
Een aantal van zijn kunstenaars werden later beroemde vertegenwoordigers van het symbolisme.