West-Iberische talen
taalfamilie / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De West-Iberische talen zijn een familie van Romaanse talen die hun oorsprong hebben in het westelijk en centraal gedeelte van het Iberisch Schiereiland. De talengroep omvat twee van de meest gesproken talen ter wereld: Spaans met 400 tot 500 miljoen sprekers en Portugees met ca. 230 miljoen sprekers.
Naast Spaans (Castiliaans) bestaan de West-Iberische talen uit:
- de Asturische talen: Asturisch, Cantabrisch, Extremaduriaans, Leonees en Mirandees
- de Galicisch-Portugese talen: Portugees, Galicisch en Fala. Deze talen stammen af van een gezamenlijke voorouder, het Galicisch-Portugees
- Ladino, een taal met invloeden van Italiaans, Frans en Hebreeuws die gebruikt werd door Sefardische Joden
De Asturische talen en de kleinere Galicisch-Portugese talen (Galicisch en Fala) worden door sommige taalkundigen niet als aparte talen maar als dialecten gezien.
De West-Iberische talen stammen, net als de andere Romaanse talen, af van het vulgair Latijn, de taal die in het hele Romeinse Rijk gesproken werd. Tot enkele eeuwen terug waren de West-Iberische talen geen aparte talen maar een verzameling dialecten die geleidelijk in elkaar overgingen. Langzamerhand zijn Spaans en Portugees de dominante talen geworden, waardoor de andere talen naar de marge zijn verdrongen.