Nikolaj Nekrasov

Nikolaj Aleksejevitsj Nekrasov (4. desember 1821–8. januar 1878) var ein av dei fremste russiske poetane i det 19. hundreåret.

Nikolaj Nekrasov
Verkeleg namn	Николай Алексеевич Некрасов
Statsborgarskap	Det russiske imperiet
Fødd	28. november 1821 Nemyriv
Død	27. desember 1877 (56 år) St. Petersburg
Yrke	lyrikar, skribent, sjølvbiograf, litteraturkritikar, journalist, kommentator
Språk	russisk
Sjanger	dikt
Ektefelle	Zinaida Nekrasova
Nikolaj Nekrasov på Commons

Liv og gjerning

Nekrasov var fødd i Nemirov i den tids Tsar-Russland, dagens Ukraina. Han vart send til St. Petersburg for å verte utdanna til offiser. I staden skreiv han seg inn på universitetet. Far hans nekta han då vidare stønad, så den 16-årige ungdomen måtte slå seg gjennom på eiga hand.

År 1840 kom den fyrste samlinga av dikta hans, anonymt, og vart møtt med godvilje av kritikken. Året etter vart Nekrasov og litteraten Panajev eigar av tidsskriftet Sovremennik, i si tid starta av Aleksandr Pusjkin. Då Sovremennik vart forbode i 1866, overtok Nekrasov det kjende tidsskriftet Otetjestvennyja zapiski (Fosterlendske minne), som han redigerte til sin død. Frå og med 1856 kom det eine opplaget etter det andre av hans samla dikt ut (6. opplag i to band, 1895).

Etter Mikhail Lermontov var ingen russisk forfattar så omtykt som Nekrasov. Han refsa utan nåde det russiske samfunnet for dei manglane han såg. Mykje av det han skreiv, kom ikkje uskadd gjennom sensuren. Ein annan del av Nekrasovs dikt handlar om han sjølv, dei dystre minna hans frå oppveksten og lidinga. Den bitre nauda han gjekk gjennom i unge år, braut ned helsa hans. Nauda og lidinga hadde i hans eige augo gitt pengar eitt verd som gjorde at han til ein kvar pris måtte verte rik. Det vart han, særleg på grunn av si verksemd som publisist.

Han døydde i St. Petersburg i 1878.

Kjelder

• Denne artikkelen bygger på «Nikolaj Nekrasov» frå Wikipedia på svensk, den 29. januar 2011.