Ślad torowy
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ślad torowy, kilwater (nl. - kielwater)[1]) – przypowierzchniowa warstwa wody zaburzonej przez ruch jednostki nawodnej, a przede wszystkim przez obroty śrub okrętowych oraz turbulentny charakter opływu hydrodynamicznego kadłuba jednostki pływającej[2]. Wielkość śladu torowego wzrasta przy wzroście prędkości oraz wraz ze zwiększaniem się wielkości jednostki, która nie ma jednak większego wpływu na samą strukturę śladu torowego[2].
Kilwater jest niejednokrotnie lepiej widoczny z powietrza czy kosmosu niż sama jednostka pływająca – pomaga w ustaleniu jej lokalizacji na morzu. W przypadku okrętów wojennych, a w szczególności okrętów podwodnych płynących na głębokości peryskopowej jest cechą bardzo niepożądaną – ułatwiającą wykrycie okrętu.
W tekstach szant i piosenek żeglarskich kilwater bywa metaforą upływającego czasu, lub krajobrazu, np. "został po żeglarzach kilwater pijany szczęściem", lub "w kilwaterze Księżyca Opty dziób swój zanurza"[3].
Kilwater bywa również elementem humoru żeglarskiego, kiedy to niedoświadczonego adepta żeglarstwa wysyła się po pół wiadra kilwateru lub poleca się mu zbuchtować kilwater.