![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/56/%25D0%259F%25D0%25B0%25D1%2580%25D0%25B0%25D0%25B4_6-%25D1%2597_%25D0%25A1%25D1%2596%25D1%2587%25D0%25BE%25D0%25B2%25D0%25BE%25D1%2597_%25D0%25B4%25D0%25B8%25D0%25B2%25D1%2596%25D0%25B7%25D1%2596%25D1%2597_%25D0%25B2%25D1%2596%25D0%25B9%25D1%2581%25D1%258C%25D0%25BA_%25D0%25A3%25D0%259D%25D0%25A0.jpg/640px-%25D0%259F%25D0%25B0%25D1%2580%25D0%25B0%25D0%25B4_6-%25D1%2597_%25D0%25A1%25D1%2596%25D1%2587%25D0%25BE%25D0%25B2%25D0%25BE%25D1%2597_%25D0%25B4%25D0%25B8%25D0%25B2%25D1%2596%25D0%25B7%25D1%2596%25D1%2597_%25D0%25B2%25D1%2596%25D0%25B9%25D1%2581%25D1%258C%25D0%25BA_%25D0%25A3%25D0%259D%25D0%25A0.jpg&w=640&q=50)
6 Siczowa Dywizja Strzelców
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
6 Siczowa Dywizja Strzelców – dywizja Armii Ukraińskiej Republiki Ludowej, działająca operacyjnie w składzie 3 Armii Wojska Polskiego, uczestnicząca w wyprawie kijowskiej w 1920 roku i w dalszych działaniach przeciw Armii Czerwonej, w tym w bitwie pod Komarowem.
![]() Defilada 6 SDS przed Symonem Petlurą, Berdyczów, kwiecień 1920 | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Dowódcy | |
Pierwszy |
ppłk szt. gen. Marko Bezruczko |
Działania zbrojne | |
wojna polsko-bolszewicka (od kwietnia do listopada 1920) | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych |
wojska lądowe |
Podległość |
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/24/Petlura_Salski%2C_Listowski_6_SDP_Berdycz%C3%B3w_21_04_1920.jpeg/320px-Petlura_Salski%2C_Listowski_6_SDP_Berdycz%C3%B3w_21_04_1920.jpeg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/49/Petlura_defilada_6_dywizji_URL_KIj%C3%B3w_23.05.1920.jpg/640px-Petlura_defilada_6_dywizji_URL_KIj%C3%B3w_23.05.1920.jpg)
Dywizja ta była początkowo formowana w Łańcucie, a następnie w twierdzy w Brześciu nad Bugiem. W późniejszym czasie otrzymała nazwę „6 Dywizji Siczowej”, a znajdowała się pod komendą podpułkownika Marka Bezruczki. 22 kwietnia została podporządkowana 3 Armii Wojska Polskiego i otrzymała rozkaz wymarszu na front. Liczyła wówczas ponad 2 tysiące żołnierzy.
Zdaniem Lecha Wyszczelskiego, w maju 1920 roku 6 Siczowa Dywizja Strzelców była bardzo słabym związkiem taktycznym (...) dysponowała nielicznymi kadrami umożliwiającymi w dalekiej perspektywie osiągnięcie stanu polskiej dywizji[1]. 12 czerwca 1920, stan osobowy 6 dywizji wynosił 225 oficerów i 1720 żołnierzy (z czego 301 niewyszkolonych)[2], 7 listopada 1920 stan wynosił 407 oficerów i 4143 żołnierzy[3].
W sierpniu 1920 dywizja broniła Zamościa przed 1 Armią Konną Budionnego. Na froncie pozostała do listopada 1920.