Architektura Katowic
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Architektura Katowic stanowi mieszankę różnorodnych stylów i epok odzwierciedlającym historię miasta oraz jego ewolucję od ośrodka przemysłowego do współczesnego centrum biznesowo-kulturalnego. Charakteryzuje się wyraźnie wyodrębnioną częścią śródmiejską kształtującą się od lat 40. XIX wieku z zaplanowaną siatką ulic i placów, która wypełnia zabudowę różnego typu, w tym kamienic mieszczańskich i obiektów użyteczności publicznej z okolic przełomu XIX i XX wieku reprezentujących m.in. style historyzmu, eklektyzmu i secesji przez zabudowę modernistyczną i funkcjonalistyczną lat międzywojennych po obiekty powojenne i współczesne. Centrum miasta otaczają dzielnice o różnym rodowodzie i są to zarówno części będące pierwotnie osobnymi wsiami i gminami (m.in. Bogucice, Dąb, Piotrowice, Szopienice czy Załęże), osiedla patronackie (Giszowiec i Nikiszowiec), powojenne osiedla mieszkaniowe (m.in. Tysiąclecia, W. Roździeńskiego, I.J. Paderewskiego czy Odrodzenia) jak i współczesne układy urbanistyczne (m.in. Bażantowo, Dębowe Tarasy czy osiedle Książęce).