![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d1/Bazyli_doroszkiewicz.jpg/640px-Bazyli_doroszkiewicz.jpg&w=640&q=50)
Bazyli (Doroszkiewicz)
polski biskup prawosławny / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bazyli, imię świeckie Włodzimierz Doroszkiewicz (ur. 15 marca 1914 w Cisach, zm. 11 lutego 1998 w Warszawie) – piąty metropolita warszawski i całej Polski, zwierzchnik Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego od 1970 do śmierci w 1998.
![]() |
Nie mylić z: Bazyli Doroszkiewicz – biskup Warsonofiusz. |
Włodzimierz Doroszkiewicz | |||
Metropolita warszawski i całej Polski | |||
![]() | |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
15 marca 1914 | ||
Data i miejsce śmierci |
11 lutego 1998 | ||
Miejsce pochówku | |||
Metropolita warszawski i całej Polski | |||
Okres sprawowania |
1970–1998 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Śluby zakonne |
30 grudnia 1959 | ||
Diakonat |
1937 | ||
Prezbiterat |
1938 | ||
Chirotonia biskupia |
25 marca 1960 | ||
Odznaczenia | |||
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | |||
|
Data konsekracji |
25 marca 1960 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||
Miejsce |
Sobór metropolitalny Świętej Równej Apostołom Marii Magdaleny | ||||||||||||
Konsekrator | |||||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||||
|
W 1938 przyjął święcenia kapłańskie. Do 1960 prowadził pracę duszpasterską w różnych parafiach na Białostocczyźnie oraz Grodzieńszczyźnie. W grudniu 1959 złożył wieczyste śluby zakonne, przyjmując imię Bazyli. W roku następnym został wyświęcony na biskupa bielskiego, wikariusza diecezji warszawsko-bielskiej, którym pozostawał przez rok. Następnie od 1962 do 1970 był biskupem wrocławskim i szczecińskim. Jako ordynariusz tejże diecezji przyczynił się do organizacji kilkudziesięciu nowych parafii tworzonych na potrzeby przesiedlonych w Akcji „Wisła”. W 1970 objął urząd metropolity warszawskiego i całej Polski.
W okresie pełnienia przez niego zwierzchnictwa w PAKP doszło do znacznego ożywienia kontaktów z innymi lokalnymi Kościołami prawosławnymi, jak również do otwarcia czterech monasterów i powołania dwóch nowych diecezji oraz Prawosławnego Ordynariatu Wojska Polskiego.