Bitwa pod Hanau
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bitwa pod Hanau – starcie zbrojne, które miało miejsce 30–31 października 1813 podczas wojen napoleońskich.
Wojny napoleońskie | |||
Bitwa pod Hanau, mal. Richard Knötel | |||
Czas |
30–31 października 1813 | ||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Terytorium | |||
Wynik |
zwycięstwo Francuzów | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
50°07′59″N 8°55′01″E |
Bitwa stoczona została w pobliżu miasta Hanau w Niemczech (Hesja). Było to dwudniowe starcie pomiędzy siłami francuskiej Wielkiej Armii pod osobistym dowództwem cesarza Napoleona Bonaparte a siłami bawarskimi i austriackimi pod komendą gen. Karla Philippa von Wredego.
Bitwa uważana jest za przykład sztuki dowodzenia Napoleona, który dysponując trzykrotnie mniejszymi siłami zwyciężył przy znacznie niższych stratach własnych i osiągnął wyznaczony cel, którym było odblokowanie strategicznej drogi odwrotu w kierunku na Frankfurt nad Menem i Moguncję.
W bitwie pod Hanau wsławił się polski szwadron dowodzony przez majora Dominika Hieronima Radziwiłła, który w wyniku ran odniesionych w tej bitwie zmarł w Lauterecken (Nadrenia-Palatynat) 11 listopada 1813 r.