Božo Petrović-Njegoš
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Božo Petrović Petrović-Njegoš, serb. Божо Петровић Петровић-Његош (ur. 1846, zm. 1929) – dziedziczny książę Czarnogóry w 1860–1872; szef rządu w 1867–1905 jako naczelnik Senatu (do 1879), następnie premier (1879–1905), tytularny książę Szkodry w 1915–1929; żołnierz w stopniu wojewody.
Ten artykuł od 2011-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Szybkie fakty Data urodzenia, Data śmierci ...
Data urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data śmierci | |||
Premier Czarnogóry | |||
Okres |
od 20 marca 1879 | ||
Następca | |||
Naczelnik Senatu | |||
Okres | |||
Poprzednik |
Mirko Petrowić-Niegosz | ||
Odznaczenia | |||
|
Zamknij
20 lipca 1867 objął urząd naczelnika Senatu, po zmarłym Mirku. W wyniku reformy państwa 20 marca 1879 książę Mikołaj powierzył jemu obowiązki przewodniczącego Rady Ministrów. Urząd sprawował do 19 grudnia 1905.
1 lipca 1915 król nadał jemu tytuł ceremonialny księcia Szkodry. Został odznaczony Orderem św. Aleksandra Newskiego.[1]