Bunt wójta Alberta
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bunt wójta Alberta – zbrojne wystąpienie części mieszczan krakowskich między majem 1311 roku[uwaga 1][1][2] a majem lub czerwcem 1312 roku[uwaga 2][3] przeciwko księciu kujawskiemu, Władysławowi. Przywódcą buntu był wójt krakowski Albert[4]. Klęska powstania przyczyniła się do wzmocnienia działań księcia Władysława mających na celu zjednoczenie pod wspólnym berłem ziem polskich będących do czasu jego koronacji na króla Polski w stanie rozbicia dzielnicowego.