Skala dwunastodźwiękowa
skala muzyczna / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Skala dwunastodźwiękowa, zwana też skalą dodekafoniczną lub chromatyczną – skala muzyczna, w której poszczególne stopnie są oddalone od siebie o pół tonu. Zawiera wszystkie dźwięki w obrębie oktawy, które tworzą postęp dwunastu półtonów[1].
![\relative c'{
\override Staff.TimeSignature #'stencil = ##f
\cadenzaOn c1 cis d dis e f fis g gis a ais b c \cadenzaOff
\bar "|."
}](http://upload.wikimedia.org/score/t/u/tu82q86t5j3lerft4oowaunsuhensg7/tu82q86t.png)
![]() |
Na tę stronę wskazuje przekierowanie z „chromatyka”. Zobacz też: barwność w plastyce. |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e2/YB2008_Gamme_chromatique.png/320px-YB2008_Gamme_chromatique.png)
Wszystkie stopnie tej skali są niezależne od siebie i równorzędne, stąd brak ośrodka tonalnego[2][3]. Skale takie powstały na początku XX wieku i stosowane są w muzyce atonalnej.
Zwykle nie mówi się o stopniach skali dodekafonicznej ze względu na możliwość wielu kombinacji enharmonicznych oraz braku konkretnych schematów jej budowy.