Finn (klasa jachtu)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Finn – jednoosobowa klasa łodzi żaglowej. Zaprojektowana w roku 1949[2], celem udziału w konkursie na łódź olimpijską zorganizowanym przez Fiński Związek Żeglarski przed Olimpiadą w Helsinkach w 1952 roku. Od swojego debiutu jest łódką obecną na każdych letnich igrzyskach olimpijskich[2] stając się najdłużej obecną konstrukcją w całej historii regat olimpijskich. Twierdzi się, że Finn to najbardziej fizyczna i taktyczna jednoosobowa żaglówka na świecie[2].
Konstruktor | |
---|---|
Rok konstrukcji |
1949 |
Kraj pochodzenia | |
Typ ożaglowania | |
Grot |
10,6 m² |
Długość maksymalna |
4,5 m |
Długość LWK |
4,34 m |
Szerokość maksymalna |
1,47 m |
Masa całkowita |
107 kg |
Materiał konstrukcyjny |
kompozyty |
Załoga |
1 |
Pierwsza konstrukcja łodzi z wolnonośnym masztem obrotowym. Ze względu na dużą powierzchnię żagla wymaga zawodników o odpowiedniej sile i wadze (powyżej 90 kg), choć obecnie, głównie dzięki stosowaniu nowych technologii w budowie masztów i żagli (włókno węglowe), szanse na sukces mają także zawodnicy nieco lżejsi.