Historia oświaty w Gryficach
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Historia oświaty w Gryficach obejmuje okres działalności oświatowej w mieście od II poł. XIV w. do czasów obecnych.
Dzieje oświaty gryfickiej rozpoczęły się wraz z utworzeniem szkoły łacińskiej w II poł. XIV w. działającej pod patronatem kościoła Mariackiego oraz średniej szkoły łacińskiej Leordanusa (XV w.), która była tzw. placówką fundacyjną (także partykularną), a funkcjonowała pod egidą miejscowego magistratu. Przez prawie 150 lat były one jedynymi placówkami oświatowymi do czasu powstania drugiej fundacyjnej szkoły dla dziewcząt (II poł. XVI w.). W wieku XIX odnotowano działalność szkolnictwa elementarnego (np. żydowska szkoła dla chłopców) i gimnazjalnego (Gimnazjum im. Fryderyka Wilhelma). Powstała również Przygotowawcza Szkoła Podoficerska oraz Prywatna Wyższa Szkoła Żeńska. System oświatowy, jaki był spotykany w Greifenbergu (dziś Gryfice), był dostosowany do lokalnych, kościelnych i państwowych potrzeb.
Reformy oświatowe przeprowadzone przez Królestwo Prus (XVIII w.) wprowadziły powszechny obowiązek szkolny dla dzieci w wieku 5–12 lat. Do XIX w. w szkołach kształcono przede wszystkim chłopców, choć na terenie miasta działała szkoła dla dziewcząt. Wprowadzano powoli system kształcenia koedukacyjnego („szkoła darmowa”), szczególnie po reformach oświatowych w latach 1886–1887, kiedy szkoły przeszły pod centralne zarządzanie cesarstwa. Placówki stały się jednocześnie szkołami państwowymi.
Po 1945 r. w Gryficach rozwijała się polska oświata. Wprowadzono powszechny obowiązek szkolny oraz centralny zarząd nad rozwojem edukacji (1945 r.). W mieście do czasu reformy oświaty w 1999 r. powstały szkoły podstawowe, średnie i zawodowe. Wskutek zmian oświatowych zostały utworzone dwa gimnazja i szkoły ponadgimnazjalne. Rozwinęło się także szkolnictwo pomaturalne (Studium Nauczycielskie), wyższe, zawodowe, prywatne i dla pracujących.