Krętarz stawonogów
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Krętarz (łac. trochanter) – człon odnóża stawonogów położony między biodrem a udem[1]. Z biodrem jest połączony stawem pierwotnym, a z udem – stawem wtórnym[2][3].
Ewolucyjnie krętarz pochodzi od dwóch członów odnóża skorupiaków: bazipoditu i ischiopoditu. Dwuczłonowość krętarza pozostaje widoczna np. u nimf i imagines ważek – w takich przypadkach bardziej nasadowy człon określany jest krętarzem pierwszym, a bardziej odsiebny i zawierający mięsień reduktor uda, krętarzem drugim lub przedudziem[3].
U sześcionogów krętarz przedniej pary odnóży określany jest jako protrochanter, środkowej pary odnóży jako mesotrochanter, a tylnej pary jako metatrochanter[4]. U owadów krętarz jest małym członem, w pełni ruchomym względem biodra, natomiast mniej lub więcej ustalonym względem uda[3].