Krążownik przeciwlotniczy
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Krążownik przeciwlotniczy – historyczna klasa dużych okrętów artyleryjskich, podklasa krążowników lekkich, których przeznaczeniem była ochrona zespołów okrętów przed atakami lotnictwa. Odpowiadały konstrukcją krążownikom lekkim, lecz były uzbrojone w działa uniwersalne, zazwyczaj mniejszego kalibru (102–133 mm). Były tworzone przez przebudowę starych krążowników lub budowane od podstaw. Pojawiły się bezpośrednio przed II wojną światową, podczas której były najintensywniej budowane i używane.