Księga Koheleta
księga Starego Testamentu Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
księga Starego Testamentu Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Księga Koheleta [Koh], Księga Eklezjastesa [Ekl], Księga Kaznodziei Salomona [Kazn] – (hebr. קהלת Kohelet) należy do pism dydaktycznych Starego Testamentu (w Biblii Hebrajskiej zaliczana do ketuwim – pisma). Kohelet (gr. Ekklesiastes) jest określeniem osoby urzędowo uprawnionej do przemawiania podczas zebrań. Według tradycyjnego przekazu autorem księgi jest król Salomon, syn i następca króla Dawida. Część badaczy podważa autorstwo Salomona, jak również datowanie księgi; jej styl i tematyka, będąca wyrazem zainteresowań filozoficznych i eschatologicznych starożytnych Izraelitów są typowe dla III w. p.n.e.
Księga Koheleta zawiera rozważania nad sensem życia ludzkiego. Wynika z nich, że poza Bogiem-Stwórcą, nic nie ma absolutnej wartości, nie jest trwałe i nie potrafi w pełni uszczęśliwiać. Ani bogactwa, ani władza, sława, nawet mądrość nie czynią człowieka spełnionym i zadowolonym. Tę myśl wyrażają słowa: „marność nad marnościami i wszystko marność". Użyte w tym sztandarowym fragmencie Księgi hebrajskie słowo hewel, tłumaczone typowo jako „marność”, oznacza właściwie „zwiewność”, „ulotność”, „dym”, „mgłę” – nie jest jednoznacznie nacechowane negatywnie i wskazuje nie na literalną „marność”, „słabość”, „kiepskość”, lecz na nietrwałość istniejącego stworzenia.
Przekonanie o tym, że wszystko jest marnością dotyczy zjawisk przyrody, zabiegów człowieka zmierzających do osiągnięcia bogactwa i sławy, używania przyjemności i mądrości. Kohelet mówi o zachłanności ludzi, marnotrawstwie, traceniu i omijaniu tego, co piękne, chęci korzystania z jak największych przyjemności.
Człowiek poddany jest prawom przemijania. Powinien więc czerpać z życia pełnymi garściami wszystko to, co sprawia mu radość – jednak, co zaznacza Kaznodzieja – przy zachowaniu szacunku, poważania‚ bojaźni względem Boga. Warto cieszyć się z tego, co się ma, bez względu na okoliczności. W życiu jest czas na radość i na smutek, i powinniśmy zachować odpowiedni dystans do życia. Należy utrzymywać umiar i rozsądek nie tylko w szczęściu, ale także przy niepowodzeniach i nieszczęściach.
Stwierdzenie o niezbędnej równowadze między cierpieniem a szczęściem jest tezą „Ody do Rozpaczy”. W niej możemy przeczytać, iż cierpienie i rozpacz jest dopełnieniem człowieczeństwa, bez niego nie doświadczymy pełni życia, a także nie docenimy szczęścia – jest bowiem nieodłącznym elementem życia ludzkiego i doczesności.
Autor podsumowuje swoje wywody nakazem do życia według Bożych praw, gdyż Bóg nie przemija, jego mądrość jest wieczna, niezmienna. Wszystko, co człowiek posiada, pochodzi od Boga i On będzie sądził każdego człowieka i jego postępowanie. Esencja Księgi Koheleta zawiera się w ostatnich wersach (12,13-14): „Koniec mowy. Wszystkiego tego wysłuchawszy: Boga się bój i przykazań jego przestrzegaj, bo cały w tym człowiek! Bóg bowiem każdy czyn wezwie przed sąd dotyczący wszystkiego, co ukryte: czy dobre było, czy złe" (Biblia Tysiąclecia).
Słowo marność (łac. vanitas), pochodzi z łacińskiego przekładu drugiego wersetu księgi (vanitas vanitatum et omnia vanitas – marność nad marnościami i wszystko marność) (Koh 1,2). Motyw marności najbardziej widoczny jest w epokach średniowiecza i baroku (fascynacja śmiercią przejawiała się w sztuce i literaturze). W innych epokach pojawiały się również związane z przemijaniem świata przemyślenia na tle egzystencjalnym.
W wersji hebrajskiej do czynienia mamy ze słowem hewel, którego najlepszym tłumaczeniem jest przemijanie, ulotność, dym[1]. Parafraza więc brzmiałaby przemijanie nad przemijaniem; wszystko przemija. Tłumaczenie tych słów w Przekładzie Ekumenicznym brzmi: ulotne, jakże ulotne, wszystko jest takie ulotne. Przyjęcie tej nie utartej w mowie potocznej wersji często pomaga spojrzeć na całość księgi nie tylko, jako tekst o tym, iż wszystko jest pozbawione sensu, na co wskazywać by mógł słynny aforyzm vanitas vanitatum (...).
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
